TUSEN TAKK FOR MEG!

For ein månad sidan visste eg ikkje...

at det skulle ta meg fire dagar i denne kyrkja

før eg følte meg heime...

Det er ein av dei mest skremmande opplevingane,

samtidig som det var noko veldig godt over det.

Då eg stod der og baka kake,

og tenkte ein tanke og tenkte at eg var heime.

Eg håpar virkelig det går like lett i San Francisco.

Ein måned har eg fått bu her 

og leve livet mitt her.

Det har vore ein veldig god månad.

Eg har fått sand mellom tærne,

og eg trekker tilbake alle påstander om at København er 

kjøligare enn Pattaya!

Eg har ikkje svetta så masse på ein månad på evigheter!
Og skal ein ut etter ein svært svett arbeidsdag,
så er det faktisk omsorg for andre i å ta ein dusj! ;-)

Eg har lært at danskar er bedagelig anlagt,

og generelt snille, 

så lenge dei ikkje har hjul!

Og eg har sykla for første gang på 15 år,

ikkje berre ein gong, eller to gonger,

men mange gonger.

Og det er alltid motvind!

Eg har hatt nokre fantastiske matopplevingar.

Det har vore nydelig å vere her.

Men alle tinga kan ikkje måle seg med dei fantastiske menneska

eg har fått lov å møte her og bli glad i.

Det er dei som har gjort månaden heilt spesiell!
Eg føler meg så rik,
som har fått lov å bli kjent med slike vakre menneske.
Menneske som er vakre frå innsida og ut,
på den måten som gjer dei meir og meir spennande å vere i lag med!

Sigrunn

Ingrid

Hanne Marie

Pål Kristian

Audun

Anne

Miriam

Anne Lina og Helge

Helena

Jofrid

Maren

København hadde ikkje vore det samme utan desse folka,

og det er sjølvsagt endå fleire som har gjort dagane gode!

Det har vore ei gjennomført god stemning.

Det har vore nokre tårer, 

mange gode kommentarer,

djupe samtaler,

godt teamarbeid

og veldig masse latter.

Nokre høgdepunkt har for eksempel vore:

Korleis stresse ein australier?

Sei til han at kaka han har stått og pynta som eit norsk flagg

har feil fargekombinasjon...

Eller korleis ta vare på ho som har trakka 

på glasbrot slik at ho kan bli med på kino?

Ta med ein krakk!

Det er viktig å vise omsorg... kaffe, vafler og Bud og hilsen!

Å gi presten eit koselig kontor er og viktig!

Eg må berre seie takk. TUSEN HJERTELIG TAKK!

Tusen takk for vennskap, omsorg, glede, oppmuntring, gode samtaler,

flotte opplevingar, masse humor og muligheter til å prøve nye ting.

Eg har lært mykje den siste månaden,

både om meg sjølv og om livet generelt.

Då eg kom syns eg kyrkja var mørk og litt trist, 

men eg har fått erfare at den er fyllt av så mange 

herlege og varme menneske at dei mørke fargane 

ikkje kan dempe gleda.

første gangen eg såg altertavla
syns eg den var litt kjedelig.
Etter mange morgonar saman med den
har den blitt veldig, veldig vakker
i mine auge.

Det er ei viss fare for at det blir nokre tårer i dagane framover,
det har i allefall falle mange i dag,

og litt lengsel tilbake..

Men - det er ein bra ting.

Det betyr at noko har vore bra!

Det betyr faktisk at det har vore veldig bra!