Abrahams barn

Eg har vore på teater i kveld.

Ei stille framsyning av Abraham si historie

med brillene til tre religionar.

Eg tek hatten av for Svein Tindberg

som losa oss gjennom historiene 

frå bøkene til jødane, muslimane og oss kristne.

Fortalt på ein måte som gjer at vi må undre oss,

over alt vi har felles

og alt vi har forskjellig.

Fortalt på ein måte som gjer at vi må sjå litt

på kven vi sjølve er

i den store samanhengen.

Fortalt på ein måte som berører oss,

engasjerer og frustrerer.

Fortalt på ein måte som innbyd til dialog, 

og som på ein forunderleg sterkt vis

viser mennesket

som truande vesen.

Fortalt på ein måte som utfordrar oss

til å gå i møte med det ukjente

og gjere det til noko kjent.

Ein mann, ein stol, nokre videomontasjer

og ei veske full av bøker.

Det var det som skulle til 

for å fortelje historia om Abraham sine born,

ei historie vel verd å høyre frå tre ulike vinklar.

Foto: Riksteateret