Dei store og dei små tinga

Allereie då eg pakka til denne reisa

vart eg klar over kor heldig eg er.

Eg stod og såg på solbrillene mine 

og det største problemet i verda var kva par eg skulle ta med meg.

Nokre timar seinare møtte eg eit menneske 

som visste at eg skulle til Thailand

og som ga meg ein lapp og sa:

"Dersom du møter nokon som veit noko om denne kvinna,

vær så snill å be dei ta kontakt med meg.

Det er mor mi."

BANG! Solbriller vart ikkje akkurat vesentlig lenger.

Det er mange slike historier som har dukka opp

når eg har vore i samtaler med folk om kva eg skal i sommar.

Mange historier om dei som reiste hit

og som aldri kom heim igjen.

Nokre fordi at dei fann paradis her,

andre fordi dei røymer frå problema heime

og trur dei vil løyse seg her.

Det er mange historier, 

om smerte og svik, 

om problem som berre veks og veks..

Sjømannskyrkja er god å ha for mange i utlandet,
også her i Pattaya
Eg er heldig som får lov å vere her i sommar!

I dag har eg lært så mykje

at eg ikkje kan skrive om alt.

Eg har vore med på sjukebesøk 

og lært;

om norsk helsepolitikk,
om thailandsk helsevesen,

om kva det betyr at nokon bryr seg, 

og korleis livet sine gleder og sorger kan møtast 

på dei underlegste måtar.

Og om kor annerleis ein kan tenke i andre kulturar.

Eg har lært kor verdig vi behandlar dei døde

i forhold til korleis dei behandlar dei her.

Når nokon er død, då er det berre ein død ting.

Her er det ikkje noko verdig med døden,

det er berre noko som skjer og ferdig med det.

Det er noko vi nordmenn blir heilt satt ut av.

Og eg har lært at når ein kremerer i buddhisttempelet 

så tek ein normalt berre vare på beina

og oppbevarer dei.

Det gjer inntrykk å høyre om slike praksisar.

Om ting som er så fjernt frå korleis eg er van med at ting gjerast.

Du skal vere vaken når du er fotgjengar her!

Sjøv om folka her er vedens mest hjelpsomme og hyggelige folk, 

og du kjem lang med eit smil, 

så er det likevel eit land der du må passe deg sjølv, 

for ingen andre gjer det.

Det gjeld enten om du har reiseforsikring 

som betalar medisinsk hjelp når du treng det, 

eller om du kryssar gata.

Eg har nok av materiell rikdom!

Livet har vorte større etter berre eit par dagar her,

eg har blitt klar over kor skammeleg rik eg er

både på gods og gull

og på nære, gode relasjonar.

Eg har allereie fått sjå kor små marginar som skal til 

for å havne ein plass ein ikkje ynskjer å vere.

mamma ga meg denne
så eg ikkje skulle gløyme vegen heimatt <3

Og eg er så uendeleg takknemlig for alt eg har fått

og alt eg veit eg har.