Livets musikk

Vi snakka om at Bergen har mangel på bassister på lørdag.

Eg syns det er så rart at ikkje fleire vil spele det, 

for når folk virkelig kan spele bass er det noko av det råaste som finns!

Og eg har gått og tenkt på musikk i det siste,

så eg tenkte det var på tide å dele litt tankar om det..

Eg er vel sånn kanskje litt over middels intressert i musikk.

Og i det siste har eg altså gått og tenkt litt på kva musikk er

og ikkje minst kor viktig det er.

Eg har tenkt på samspelet god musikk treng.

At ein sang kan få nye dimensjonar ut frå korleis du legg fraseringar,

rytmikk, akkordar, bassgang og så vidare.

Eg elskar feite gitarriff og tette akkordar. 

Og midt i det er det lett å gløyme at musikken

ofte bygger på trommer og bass.

Korleis hadde vel Beatles "Come Together" vore uten disse to elementa?

Korleis hadde vel Händel sitt Hallelujakor vore utan bassen og rytma som driv framover?

Eller musikken til U2, Muse, Coldplay, LidoLido, Adele, Lars Vaular,
Kanye West, Jarle Berhof, Jan Eggum, Nirvana, ja, de skjønar teikninga..

Ein stødig trommis og dyktig bassist dekker gjer underverk for heilskapen i musikken.

Enten den går i dur eller moll, har kompliserte rytmer eller går i 4/4-takt. 

Eg må innrømme: 

ingenting er som trommer som pumpar 

eller bassgangar som dansar.

Og eg har tenkt litt på dette i forhold til livet.

Livet har mange sangar som skal spelast og syngast.

Nokre går sakte, og er moll-prega, andre er fulle av dansbare rytmer.

Felles for dei alle er at dei treng rytme og ein bass som gir stabilitet

for å ha eit bakteppe å legge gitar, piano og andre instrument på.

Eg trur det er fort gjort å bli så fokusert på at gitaren må låte bra

at ein juksar med trommene, at rytma ikkje blir stødig,

eller gløymer bassen vekk i ei krå,

og så forstår ein ikkje kvifor sangen ikkje vart så fin som ein hadde tenkt..

Dersom ein vil ha gode låter

så er det vikig å spele saman.

For gitaren eller pianoe er ikkje mindre viktig!

La rytma få sette tempo,

la bassen får gi navigeringsverktøyet,

for fyrst då kan gitaren virkelig få stråle med soloen sin

og sangen får glitre så den bergtek dei som høyrer.

Fyrst då blir det musikk som blir lytta til

og som får rom på livets store scene!