På 'an igjen...

Det er noko med hausten

som innbyr til sofasliting og stearinlys, 

gjerne med kakao i koppen og ei god bok eller ein film..

Det er ingenting som innbyr til

å puste tungt, trakke på, pushe opp, og svette..

Nei, det er mykje betre under pleddet!

Men

no er det over eit halvt år sidan ryggen min gjekk i vranglås.

Ein vranglås som løyste seg opp igjen

då eg fekk meg ny kontorstol.

Og at eg trakka over i Thailand, og har hatt litt vondt i ankelen

etter det er ikkje god nok unnskyldning lenger...

Eg har vore støttemedlem på treningssenteret lenge nok.

Så på søndag var det til pers igjen.

Eg trudde eg skulle dø etter 30 minutt på elipsemaskina.

Lavaste pulsmåling var på 169 og beina var som gele då eg gjekk av.

Men eg var kjempefornøgd med meg sjølv.

Så i går hadde eg ein "fridag" - det er jo viktig å ikkje starte for hardt..

Så eg gjekk meg ein tur i staden, 

og i dag var det berre å komme seg opp på senteret igjen.

Det er merkelig kor tungt det skal vere å komme i gang igjen med trening, 

det gjer jo berre godt.

I allefall veit eg erfaringsmessig at det gjer godt.

Akkurat no, er det litt vondt-godt..

Men eg kan i det minste synke ned i sofaen med litt betre samvittighet

enn eg kunne forrige veke.