Om regn og kråker

Ein ting er heilt sikkert:

Eg er ikkje laga for regn.

Eg blir så bort i natta vêrsjuk.

Og det er så slitsomt å vere så trøtt og grinete, 

og dei siste dagane har eg til og med nesten vorte sur

opp til fleire gonger. 

Og eg likar ikkje vere sur!

Dei var ikkje åleine!

På veg heim frå jobb i går

møtte eg forresten eit sært fenomen.

Kråkene i Bergen.

Dei held seg visst i Sandviken om dagen

og på kvelden flyg dei inn til sentrum..

Og dei er MANGE!!!

Følelsen av å ha havna i ein Hitchcock-film

var sterkt tilstades hos den lett ornitofobiske frk.Fure...

Dei svarte prikkane er nokre av vennane
til dei på bildet over... I DON'T LIKE!

 Men tilbake til regnet..

Hadde det berre komt rett ned,

og kanskje i byger, 

så kunne eg kanskje komt meg greit gjennom det.

Men her regnar det nedover, oppover, bortover og på skrått.

Og så bles det slik at same kva du har på deg ,

eller kva paraply du har, så må du gje tapt.

Det er berre å innsjå det:

du kjem ikkje frå det utan å sjå ut som ein drukna katt!

Å få håret til å sjå normalt ut kan i allefall eg berre gje opp,

det ser ut som ull og føles som lett kara ull når det tørkar.

Og sminka gidd eg ikkje nemne ein gong..

Og regnjakka mi har visst sett betre dagar...

og er på langt nær lang nok!

Ser kor jakka slutta ja...

Nei, regn er ikkje noko for meg.

Men eg kom meg heim i dag og.

Eg har fått på meg tørre kle

og sunke djupt ned i sofaen.

Her blir eg resten av kvelden, 

og skal jammen unne meg ein sjokoladebit

sjølv om det berre er onsdag!