På dei grå dagane hjelper det med ein rosa hjerteparaply! |
Bergen er byen der du, uansett kor du bur, alltid har ein motbakke heim.
Der husa klorar seg fast i bergveggen, og klistrar seg saman i håp om å få plass til endå eit hus. Bykjerna er så lita at du kan lett gå til alle turistattraksjonane, men likevel har ein sightseeingbuss! Og det er heilt sant - det regnar masse her! Men likevel så blir vi glad i denne byen.
Bergensarar er svært glade i det som startar på B. Buekorps, brostein, byfjellene, Bryggen, baner og Brann er nokre stikkord på kva som er hellig og urokkelig for dei.
La oss starte med B nr.1:
I dag er det 3. mai - og eg har lært at i 1858 vart Nordnæs batallion stifta på denne dagen, noko som vert feira på Nordnes med flagging og tromming heile dagen lang. På Nordnes er denne dagen nesten større enn 17.mai - og det seier litt når det høgaste vervet du kan få i byen er leder for 17.-maikommiteen! Buekorps er kanskje den største av dei hellige kyra i byen. Dei går foran alt - trafikkreglar, nattero og middagslur må vike for trommene.
B nr.2 har eg forsåvidt tatt for meg i eit tidlegare innlegg. Det kjem aldri noko bra ut av brostein, berre lausrista kroppsdelar eller brotne bein. Men like sikkert som amen i kyrkja legg ein ny brostein når ein skal pusse opp gatene!
Når det gjeld byfjella, B nr.3, er det jo diskusjon om kva som skal reknast med. Men det vanlegaste er å rekne dei som sjufjellsturen, turen for dei spreke, går over. Det er då: Lyderhorn, Damsgårdfjellet, Løvstakken, Ulriken, Fløyen, Rundemanen og Sandviksfjellet.
Eg har vore på 5 av 7, gått opp på 4 av dei.. nesten 5, men det 5. då har eg berre vore nesten på... No kan du gjette kvar eg har vore! ;)
Ein plass bak skodda ligg Fløyen |
Sandviksfjellet |
På Lyderhorn |
Damsgårdsfjellet |
På Løvstakken |
På Rundemanen på glatta! |
Ulriken- han jobba for det han som tok med seg ein nystemt citar opp dit! |
B nr.4 er kanskje den som står nærmast mitt hjerte, i og med at eg nesten bur der: Bryggen.
Bryggen er vakker og fasinerande. Den synke ein millimeter eller 3 i året, noko som gjer at det ser ut som husa skal kollapse kva tid som helst. Men det er vel litt som med det skeive tårnet i Piza, litt spenning gjer seg i ein turistattraksjon!
går døra igjen i dag? |
Ein kvar bergensturist med respekt for seg sjølv har tatt minst ei av byens tre baner, B nr.5. Fløibanen vart åpna 15. januar 1918, det er ei kabelbane som består av vognene Rødhette og Blåmann. Den har ei fart på 4m/s, har ein trasse på 844 meter, har 5 stopp og ei stigning som aukar frå 15 til 26 grader på det brattaste. Den øverste stasjonen ligg 320 m over havet.
Utsikt frå Fløyen |
Ulriksbanen er ei svevebane som vart åpna i 1961. Den har også to vogner: Perle og Bruse.
Bana er 1120 meter og tek deg 607 av dei 643 metera over havet som Ulriken har.
Bybanen er den nyaste bana i Bergen, den har mange vogner, går på skinner og kræsjar til stadighet. Helst med utolmodige eller overmodige bergensarar, som trur at bilen deira er større og sterkare!
Fyrste tur med bybanen |
Kanskje ikkje det klaraste bildet av Brann men eg oppdaga dei plutselig då vi kom til Flesland med same fly. Dei var berre litt raskare enn meg, Husekleppen og Bakke... |
Men eg må jo seie at det er få som kan feire som bergensarane, og patriotismen vil ingen ende ta. Her går fyrverkeri i lufta alle andre festlige dagar enn nyttårsafta, parader og tog går ein i så sant ein har får sjansen og ein har volumet på max når ein har muligheta!
Ein siste B som særpregar byen er blomster. Ein har utruleg flinke folk som jobbar med å pynte parkar og grøntareala, noko som gjer at det er ein svært trivelig by å bu i!
For et fint innlegg, Liv-Helga! Eg saknar Bergen. I Bodø er alle gater snorrette. Regnar gjer det her og, men i tillegg så bles det kontinuerlig. Det er flott på Moloen, men ingentig er som Bryggen og Vågen, i alle fall i solskinn. Med Aspmyra som næraste nabo har eg fått min dose med "Bodø Glimt førr evig", men har nok likevel hjertet i Brann. Det ironiske er likevel at om eg hadde flytta tilbake til Bergen, så hadde eg nok fått et like sentimentalt forhold til bilder av Bodø...
SvarSlett