Liv(et) sin ballanse

Den siste veka har gått veldig i ett.

Først hadde eg to herlege fridagar sammen med Eilen,

og tirsdag kveld begynte ei hektisk arbeidsveke.

Det er gjerne slik i sjømannskirkelivet

at det eine plutselig tek det andre,

så å få tida til å gå er ikkje noko problem.

Heldigvis er det rom for å puste litt også,

og torsdag hadde eg eit slikt godt pusterom:

Ein konsert med Tord Gustavsen Quartet.

Det var rett og slett påfyll for både kropp og sjel,

og ga ei fin oppkøyring til ei innhaldsrik helg.

Første post for helga var Student og Au Pair-middag 

på fredag kveld.

Ein herleg gjeng med unge folk tok turen 

til kyrkja denne kvelden

for å møte andre studentar og au pairar, 

og sjølvsagt for å få mine fantastiske heimelaga fiskekaker 

og min nydelige heimelaga sjokoladepudding.

Eg tok nemleg ein test på sjokoladepuddingmarkedet på onsdag,

og fann ut at den ikkje smakte som heime,

så då måtte eg koke frå botnen av. 

Ein blir aldri for gammal til å lære noko nytt!

Då oppvasken var tatt, 

var det berre å krype over senga før neste post:

Grautkoking og Smårollingane på Superlørdag.

Det er få ting som er så givande som å ha kyrkja 

full av familier, med ungar høgt og lavt 

og eit lydnivå som gjer at du føler

at du går inn i eit vakum når du kjem inn i eit stilt rom.

Og etter ein herlig laurdag,

var det duka for fastelavenssøndag.

Då eg gjekk til jobb regna det,

og eg tenkte:

"I dag kjem det sikkert ikkje mange."

Og var ganske rolig der eg stod og laga til 

fastelavensbollar til kyrkjekaffen.

Men om det var ryktet om fastelavensbollar

eller andre ting som trekte folket i California til kyrkja

veit eg ikkje, men det vart rimelig fullt hus

og svært god stemning både på gudstjenesta 

og kyrkjekaffen.

Eg føler meg så utruleg priviligert som får lov å 

ha ein slik jobb.

Ein jobb der eg kan kose meg med å lage mat,

der eg får leike og synge med ungar,

der eg får snakke med menneske

om livet, gledene og sorgene,

og der eg får minst like mange klemmer og smil

som eg gir.

Eg trur mange gonger eg får mykje meir omsorg

enn det eg greier å gi.
Og eg elskar det når det kokar rundt meg,
når det er hektisk og eg har masse å gjere,
og når det er mange folk rundt meg,
slik som det har vore siste veka.

Men eg skal vere ærleg:
Det er godt å synke ned i sofaen

med god mat og drikke

og sjå på tv etter ei slik helg.

Og det er godt å vakne opp til ein fridag

der eg har ein plan

om å møte ei venninne

og ete frokost/lunsj..

Og tusle i byen

og shoppe litt 

før vi avsluttar 

med ein tur opp

i 40.etasje

der vi kan nyte utsikta 

til den fine byen min.

Og å ta trikken til Fisherman's Wharf

før eg går heim derfrå i regnet

for igjen å lande i sofaen.

Det er denne ballansen 

mellom fritid og jobb,

mellom det å kvile og det å arbeide,

mellom det å vere for seg sjølv 

og det å vere sosial,

som gjer at livet er herlig! :)