Meg og mine gode, konsekvensfulle idèar!

2. juni skal eg i konfirmasjon til tanteunge nr.5 av 10. Blir stas det! Men eg må snart begynne på gåva... og det er hakket værre. Det er ei gåve eg berre gjev til menneske eg er veldig, veldig, veldig glad i!

Det har seg nemleg sånn, at i min ungdom, så tegna eg ganske mykje. Og då eldstemann eg er tante til skulle konfirmerast var det lite pengar i kassa, så eg fekk den lure idéen at eg kunne tegne ei barnetegning av han..

Jetmund

Blyanttegning er vanskeleg nok i utgangspunktet, om du ikkje vel å tegne ein unge.. For ungar har trekka til si voksne utgåve, men er likevel heilt annerleis. Men inga utfordring er for stor til at ein ikkje skal prøve seg..  Eg syns det var ein kul idè og eg syns i grunnen eg lukkast med oppgåva, men såg ikkje ringvirkningane dette skulle gje før eg var i konfirmasjonen.

Kristoffer

For plutselig var det 7 stk som stod der og forventa det same. (dei to minste var framleis ikkje komt til verda.) Så det var berre å finne fram blyantane igjen då nr.2 skulle konfirmerast.. og når nr.3 skulle konfirmerast..

Ellen

Og i fjor vår var det nr.4 som stod konfirmant..

Helene

Og no må eg altså finne fram blyantane og prøve å få til nr. 5.. Det blir spennande å sjå kva eg får til, for eg kjenner at eg er rusten når det gjeld handteringa av blyantane. Men det er no litt kjekt også. Ikkje alle har teikning som tanta har laga - og eg trur no dei likar det. Hvis ikkje gjer dei ein sabla god jobb med å skjule det!