Takksam

Den siste tida har eg hatt fokus på å vere takksam.

Det finnes alltid noko å klage på,
noko vi ikkje er nøgde med.

Det finnes alltid noko å vere bekymra for,
noko vi ikkje har kontroll på.

Eg trur dette er noko som stel både tid og krefter. 

Eg trur det frårøvar oss mange gleder.

Eg trur det gjer livskvaliteten dårlegare enn den egentlig er.

Ser vi berre på at det regnar,
eller takkar vi for at vi har tak over hovudet?

Vi kan velge å fokusere på alt
vi ikkje har fått til her i livet, 

i staden for å sjå på kva vi faktisk har meistra.

Vi kan velge å fokusere på at vi blir eldre,
og nærmar oss grava,

eller vi kan velge å ha fokus på at vi lever no.

Vi kan velge å fokusere på menneska
som har skuffa eller såra oss,

eller vi kan velge å bruke tid på dei som er glad i oss
og som vil oss vel.

Eg velger å fokusere på det positive.

Eg velger å sjå på alle mulighetene eg har fått, 

ikkje på dei eg har tapt.

Eg vil bruke tid på det gode, 

ikkje det vonde og vanskelige.

Når eg har sett etter,
så ser eg at eg har så mykje å takke for.

Og det har ført til at det er ein song 

av Lina Sandell eg har sunge mykje på den siste tida,

og den hadde eg berre lyst å dele
med alle som måtte lese dette.

Som ei lita påminning om at vi har 

så uendelig mykje meir å takke for 

enn vi gjerne kjem på..

Den er òg ei påminning om at sjølv i dei mørkaste dalane,

når vi faktisk klagar med veldig god grunn,

så er det ein som går med oss, som vil oss berre godt

og som elskar oss ubetinga.

Jag kan icke räkna dem alla,

de prov på Guds godhet jag rönt.

Lik morgonens droppar de falla

och glimma lik dessa så skönt.

Jag kan icke räkna dem alla,

de prov på Guds godhet jag rönt.

Lik stjärnornas tallösa skara

de hava ej namn eller tal,

men stråla likt dessa så klara

jämväl i den mörkaste dal.

Lik stjärnornas tallösa skara

de hava ej namn eller tal.

Jag kan icke räkna dem alla,

men ack, må jag tacka dess mer!

Guds kärleks bevis må jag kalla

de under av nåd han beter.

Jag kan icke räkna dem alla,

men ack, må jag tacka dess mer!