... nokon som du irriterer deg grøn over at ikkje greier å legge sokkane frå i går i skittentøyskorga, men lar dei ligge på golvet 20 cm unna..
... nokon som gjer deg frustrert fordi dei på død og liv må komme seg ut dørene i god tid, og sender beklagande tekstmelding i bilen fordi dei trur dei er seint ute når dei egentlig er minst ti minutt for tidlig...
... nokon som okkuperer fjernkontrollen når du vil sjå favorittprogrammet ditt..
... nokon som enkelte netter snorkar så inderlig at du ikkje får sove - og som skremmer deg våken dersom dei ikkje gjer det ei natt..
... nokon som du må kjempe med om siste smash-biten eller dei best nonstop-bitane...
... nokon som kan gjere deg så sint at du føler du held på å eksplodere over dei dummaste ting..
... nokon som ikkje tenker på at det er lurt å skylle oppvasken og sette den rett i oppvaskmaskina, men som set den i oppvaskkummen...
... som pratar og krever di oppmerksomhet når du er opptatt med noko anna...
Kjære deg. Er du klar over kor heldig du er?
Hugsar du å sette pris på det du har?
Det er bryllaupssesong. Og eg har det siste året tenkt mykje på dette med å finne den du vil dele livet med. Eg har hatt mange samtaler om kva det betyr. Kva veit vel eg, som nærmar meg 40, framleis er singel og ikkje har noko som tilseier at det vil endre seg i overskuelig framtid?
Eg kjenner etterkvart mange par. Og eg har no både sett og høyrt ein del opp gjennom åra.
Og eg kjenner på at eg har lyst å minne deg som har funne nokon som du deler livet med på at dette ikkje er noko som er sjølvsagt. Ein god del finn nokon dei lever sammen med i tjukt og tynt eit heilt liv, stadig fleire opplever at det raknar og nokre må leve med tapet etter den dei elska. Og nokre av oss er ikkje så heldig at vi finn nokon i det heiletatt. Kvifor er ikkje lett å seie, men det er slik.
Eg sat her ein kveld og fekk ikkje sove, og då enda eg opp med å sjå på noko reality-tv frå akutten. Eg såg den eine etter den andre som kom inn med skadar i ulike omfang, og så kom intervjua med dei som var nærmast... Særleg ei dame gjorde veldig inntrykk på meg. Dei hadde vore saman i over 40 år. Ho ville ikkje seie at ho var forelska i mannen sin, så lo ho litt og så kom det: "Men eg elskar han. Det er ingen eg heller vil komme heim til og bli holdt av."
Så eg hadde så lyst å seie til deg at du er heldig..
.. som har nokon å dele skittentøysvask med..
.. som har nokon som dreg deg ut døra, slik at du ikkje kjem forseint..
.. som har nokon som du kan dele sofaen med..
.. som har ein kropp ved sida di når natta senker seg, som du kan krype inn til..
.. som begrensar sjokoladeinntaket ditt..
.. som du kan diskutere med, om både dei viktige og dei uviktige tinga..
.. som deler måltid med deg..
.. som har nokon du kan prate med om alt..
Summen blir at du har nokon som tåler den du er, ja, som ikkje berre tåler det - men som elskar deg og som du elskar tilbake. Eg kjenner at eg misunner deg.. men eg unner deg det også!
Ta godt vare på det. Beskytt det. Kjemp for det.
For slikt er ikkje lett å finne.
Dette var veldig veldig fint skrive!! Går an å kjenne seg att i ja - hvis du bur i Bergensområdet er det berre å ta kontakt - venner er gull verdt uansett sivilstatus. Evt mail på venn05@gmail.com.
SvarSlett