lørdag 20. juli 2013

Eit særdeles gledelig gjensyn!

Inntil i dag var det 12 år sia eg såg Muse sist.
Då var det andre gongen eg såg dei på under ett år, 
og det var ein kjempeskuffelse.
Første gongen eg såg dei hadde dei alt å bevise,
og var kanonbra.


Om det var at dei hadde begynt å slå gjennom, 
eller om det var mine forventningar som var skyhøge
er ikkje lett å seie, men skuffelsen var såpass stor
at eg ikkje høyrde på dei igjen før for eit par år sidan..
Eg hadde egentlig ikkje tenkt å spandere på meg ein konsert i år,
men plutselig passa det så fint likevel,
så derfor vart det Brann stadion på meg i kveld.


 Og FOR EIN KVELD! :)
Ein ting var at eg var der med gode venner :)



Og showmaskina Datarock varma opp..



VI E KLAR! :)

Men virkelig:
Det var nesten like bra som U2!
(Og for dei som kjenner meg, 
så veit dei at det betyr EKSEPSJONELT BRA!)


Det er ein lang veg frå John Dee og Rockefeller
til stadionkonsert av dette kaliberet.
Slett ikkje alle ville klart det, 
men Muse har vore på tur med U2 og 
produksjonen på dette er så tight at 
det blir knappe to timar med pur nytelse!


Dei som skal på konsert i Oslo kan berre glede seg, 
Matthew Bellamy, Christopher Wolstenholm og Dominic Howard 
er vel verd pengane! :)


Litt Coldplayinspirerte saker...

Det vart sendt ut jevnlege røyksignal frå stadion i dag ;)

YES! ;)


Det sto nokre jenter ved sida av oss
som tok bilder av seg sjøl heile tida.
Det vart etterkvart ganske komisk å sjå på, 
så eg og Berit måtte prøve det samme..
(men vi ville i det minste ha med oss Matthew Bellamy i bakgrunnen)

Neida, vi e ikkje gira! ;)
Eg trur og at eg oppdaga drømmemannen i dag.
Han synge veldig bra, er fantastisk flink å spele bass,
og kan spele munnspel.
Så enkel er altså eg.
(og at han ikkje er vond å sjå til gjer heller ingenting.)
Eg satsar på at han la merke til meg,
og tek kontakt ;)

Drømmemannen..
bare synd han er godt gift ;)

Eg må likevel kommentere ein ting som eg syns er litt trasig
i norsk konsert-samanheng.
Altfor mange går på konsert
og drikk seg frå alt som heiter normal folkeskikk.
Eg forstår liksom ikkje heilt vitsen med å skulle vere 
så full når ein har betalt i dyre dommar for å sjå og høyre
verdensstjerner... men det er kanskje berre meg..


Uansett,
sjølv om det var litt for mange som hadde fått litt for masse innabords, 
så kunne det ikkje legge nokon dempar på ein av dei beste konsertopplevingane
eg har hatt dei siste 5 åra!
THANK YOU, MUSE!
Det blir ikkje 12 år til neste gong, 
håpar eg! ;)


Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar